Historia: Epidemia cholery w Kępnie: grudzień 1831 – luty 1832 – część I

Minęła 190. rocznica wybuchu epidemii cholery. Umierały na nią dzieci, młodzież i ludzie w starszym wieku, wyznawcy wszystkich religii: katolickiej, ewangelickiej i mojżeszowej.

Cholera jest chorobą o ostrym przebiegu, której charakterystycznymi objawami są bóle brzucha oraz wymioty. Jej przyczyną jest przecinkowiec cholery. Występuje zwykle w miejscach o niskim standardzie sanitarnym. Wraz z jej rozwojem zaczyna pojawiać się zmarszczenie skóry, zapadnięcie oczu i wyostrzenie rysów twarzy oraz zmiana barwy głosu. Nieleczona w ponad połowie przypadków prowadzi do śmierci. W początkowym okresie zakażenia dominuje biegunka, wymioty, zwykle bez gorączki i bólu brzucha. Stolec ma charakterystyczny wygląd – przypomina wodę po płukaniu ryżu z pasmami śluzu i charakteryzuje się swoistym słodkawym zapachem. Leczenie m.in. polega na podawaniu dużej ilości płynów w postaci mieszanki: chlorku sodu, cytrynianu sodu, chlorku potasu, a także glukozy rozpuszczonych w wodzie. W przypadku braku leczenie zgon może nastąpić nawet po kilku godzinach od chwili zakażenia.

~ Kazimierz Cieplik, Śląskie Towarzystwo Genealogiczne

Więcej w nr 5 (1464) 2022 r. „Tygodnika Kępińskiego”