Historia: Historia rodziny Mańkowskich z Grębanina i Słupi część III

Publikujemy następny odcinek historii rodu Mańkowskich na podstawie książki Emeryka Mańkowskiego „Kronika domowa Mańkowskich” wydanej w 2017 r. przez Fundację Andrzeja Mańkowskiego w Szczawnicy oraz Oficynę Wydawniczą ASPRA-JR w Warszawie.

Anna Mańkowska, żona Teodora (1879-1947)

Wdowa po Teodorze Anna przyczyniała rodzinie wielu trosk. Relacje Henryka Mańkowskiego z Winnogóry z bratową już za życia Teodora nie były idealne. W jednym z listów do Stanisława Turno pisał: „o Totku i Annie wolę się nie rozpisywać. Wtajemniczeni są przeważnie zdania, że lepsza dla nich gospodarka krakowska niż w Słupi. Ja mam wątpliwości. To wszystko mi niezupełnie się podoba – ale wolę się nie mieszać, bo i tak nic bym nie poradził”. W innym liście zaś: „Totkowie mieli tu dziś przyjechać, ale widocznie na spółkę bałamucą jeszcze więcej niż na pojedynkę, bo nawet dowiedzieć się nie można gdzie obecnie są. Myślę jednak, że Totek niebawem się pojawi, bo rozpaliła się w nim namiętność do łowienia ryb w Warcie. Przyszły tu nawet pod jego adresem rozmaite przybory, więc pewnie i on sam się pojawi”.
Wiadomo, że już po śmierci męża wiosną 1921 roku Anna Mańkowska wyjechała do Rzymu – Henryk Mańkowski pisał do Stanisława Turno: „Od Anny miałem telegram, że musi w Wiedniu do środy czekać na pociąg do Rzymu i naturalnie prosi już o pieniądze, chociaż zapłaciłem jej wszystkie rachunki tu i w Warszawie i dałem do ręki na drogę 50.000 Mk, 10.000 kr austr, 400 czeskich i 5000 lirów. Miesiąc marzec kosztuje spadkobierców Totka około 1.200.000 Mk!!” Niedługo później donosił: „Niedyskretno-naiwna Niunia pokazuje mi całą korespondencję Anny, z której wynika, że ona ma liczne nie zapłacone rachunki w Berlinie, Wrocławiu, Dreźnie itd.” Na początku maja 1921 roku Henryk Mańkowski znów pisał do Stanisława Turny:

~ Mirosław Łapa (oprac. na podst. książki Andrzeja Emeryka Mańkowskiego „Kronika domowa Mańkowskich”)

Więcej w nr 40 (1346) 2019 r. „Tygodnika Kępińskiego”.