Historia: Ksiądz Włodzimierz hr. Szembek – męczennik z Auschwitz

Towarzystwo Historyczne im. Szembeków pragnie obecnie przybliżyć Państwu postać Księdza Włodzimierza hr. Szembeka, którego przypominamy Państwu z racji oczekiwania na beatyfikację Jego jako Sługi Bożego i męczennika z niemieckiego obozu koncentracyjnego zagłady w Auschwitz.

Franciszek Włodzimierz hrabia Szembek, urodził się 22 kwietnia 1883 roku w miejscowości Poręba Żegoty pod Krakowem. Rodzicami byli Zygmunt hr. Szembek i Klementyna z hr. Dzieduszyckich – obydwoje rodzice należą do rodzin z tradycją polską.
Ród Szembeków odznaczał się w kistorii kościoła w Polsce stosunkowo dużą liczbą powołań kapłańskich, które z reguły prowadziły na trony biskupie. Już za panowania Sasów i Augusta kilku Szembeków zasiadało na stolicach biskupich, a dwóch z nich na stolicy prymasowskiej. Stryj Włodzimierza, hr. Jerzy Szembek, na przełomie stuleci, w dobie pierwszej rewolucji rosyjskiej, zasiadał na starodawnej stolicy biskupiej w Płocku, a z czasem został biskupem mohylewsko-petersburskim, a więc głową Kościoła katolickiego w carskiej Rosji. Na stanowisku tym odznaczał się niezłomnością charakteru i nieugiętą odwagą w stosunku do zaborczego carskiego rządu.
Na przełomie dwóch stuleci kształcił się Włodzimierz we wzorowo prowadzonym Gimnazjum nr III w Krakowie im. Jana III Sobieskiego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w roku 1901 zapisał się na niedawno otwarte Studium Rolnicze - Wydział Rolny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Studia zakończył uzyskaniem tytułu inżyniera rolnictwa. W czasie ich trwania z pasją oddawał się między innymi nauce języków obcych, dzięki czemu opanował języki: niemiecki, francuski, angielski, rosyjski, czeski, włoski, języki klasyczne, a nawet język jiddisz. Po ukończeniu studiów powierzono mu administrację dóbr rodzinnych matki. Dziedzictwo było bardzo rozległe – około 3 tysiące hektarów (połowa to uprawy, a druga połowa to lasy). Lasy rozłożone były wokół majątku Węgierka i Kramarzówka koło Pruchnika, w okolicach Jarosławia. Administrując tak olbrzymim majątkiem, zarządzając dużymi grupami ludzi, zyskał sobie ogromną i powszechną sympatię oraz szczerą wdzięczność z powodu swej ludzkiej dobroci, gotowości niesienia pomocy i faktycznie świadczonego miłosierdzia innym.

~ Prezes Zarządu Towarzystwa Historycznego im. Szembeków, Władysław Ryszard Szeląg

Więcej w nr 18 (1427) 2021 r. „Tygodnika Kępińskiego”.