Historia: Naznaczono ich imionami. Część II

Publikujemy ostatnią część opracowanie Wacława Majchrzaka i Mariana Kucharzaka, dotyczącego nadawanie imion dzieciom polskim w Kraju Warty.

Zarządzenie Arthura Greisera, namiestnika Kraju Warty, oprócz obowiązkowego stosowania się do narzuconych wykazem imion należało - jak już wspomniano - dodać każdemu dziecku imię Kazimierz bądź Kazimiera. Dlaczego tym imieniem stygmatyzowano dzieci polskie. Źródłosłów imienia Kazimierz składa się z dwóch członów, kazi - znaczy niszczyć, a mir - to pokój, co w dość swobodnym tłumaczeniu można odczytać, że Kazimierz to ten który niszczy pokój. Przytaczane są różne hipotezy dot. dodawania tego imienia dla każdego nowo narodzonego dziecka polskiego. Uzasadnienia ze strony niemieckiej nie udało się na razie odnaleźć. Wydaje się, że zastosowanie go mogło wynikać po prostu z faktu popularności tego imienia w Polsce. Zanim Arthur Greiser wprowadził obowiązek naznaczania dzieci polskich imieniem Kazimierz/Kazimiera w 1941 r., to już we wcześniejszym rozporządzeniu (z września 1940 r.) nakazywał urzędnikom, aby dzieciom polskim nadawać imiona czysto polskie, a te, które przypominałyby w wymowie bądź w pisowni nazwy niemieckie, należało dodatkowo stosować imię Władysław lub Władysława. W ostatecznym wykazie imion dla dzieci polskich imiona te (Władysław bądź Władysława) już się nie znalazły. Dlatego z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, iż potomkom zakonu niemieckiego, źle się kojarzyło imię zwycięzcy spod Grunwaldu. Brak tego imienia w wykazie oraz innych imion słowiańskich potwierdza, iż okupanci w realizacji swoich segregacyjnych celów kierowali się dowolnymi kryteriami.

~ Wacław Majchrzak, Marian Kucharzak

Więcej w nr 25 (1331) 2019 r. „Tygodnika Kępińskiego”.