Historia: Podkomisarz Ignacy Łysiak – III komendant powiatowy Policji Państwowej II RP w Kępnie – część II

Publikujemy kolejną część opracowania Tomasza Kostka Góreckiego o komendancie przedwojennej policji w Kępnie.

Po przejściu ze służby wojskowej w Armii Wielkopolskiej (gdy sam mieszkał w koszarach, a żona z synem w Krobi, pow. Gostyń, prawdopodobnie u krewnych) do służby policyjnej w Żandarmerii Krajowej, Ignacy Łysiak zamieszkał na poznańskiej Wildzie. Najpierw od września 1919 r. w niedużym wynajętym mieszkaniu przy Am Rosen Garten 12 (w 1920 r. przemianowanej na ul. Poplińskich), w ładnej, stylowej kamienicy (istniejącej do teraz), własności Wojciecha Filipowskiego (ur.1883), który przybył do Poznania niedawno przed naszym bohaterem i także z Charlottenburga, więc być może nie byli sobie obcy. Dwa miesiące później, by sprowadzić żonę i syna, wynajął nieopodal większe mieszkanie, w stojącym do dziś 3-piętrowym domu przy ul. Kapriwiego 13. Patronem tej ulicy był wtedy jeszcze hr. Leo von Caprivi (1831-1899), urodzony w Charlottenburgu niemiecki generał i minister Marynarki Wojennej (Krigsmarine), potem premier Prus i następca Otto von Bismarcka (1815-1898) na stanowisku kanclerza II Rzeszy Niemieckiej (1890-1894). W 1920 r. ulicę przemianowano na Św. Czesława, po II wojnie światowej, za tzw. komuny, pozbawionego świętości i zdegradowanego tylko do imienia, a 30 lat temu ponownie awansowanego na świętego, rzecz w tym, że dominikanin Czesław Odrowąż (ur. 1175-1180, zm. 1242); wrocławski poprzednik częstochowskiego przeora Augustyna Kordeckiego (1603-1673); którego cud obronił miasto przed Mongołami w 1241 r., nie jest świętym ale błogosławionym i by znowu nie zmieniać nazwy ulicy, UM Poznań może wystąpić o kanonizację. Dla uzupełnienia dodam, że w czasie okupacji niemieckiej (1939-1945) ulica zmieniła nazwę na Gudrunstrasse, pochodzącą zapewne od żeńskiego imienia jakiejś germańskiej Gudrun, choć ma ono źródła skandynawskie.

~ Tomasz Kostek Górecki, Gwardia Narodowa im. AK

Więcej w nr 30 (1387) 2020 r. „Tygodnika Kępińskiego”.