Historia: Rozkapryszona milionerka i tajemnicza Polka – część I

Barbara Piasecka-Johnson zdobyła ogromny majątek, wielokrotnie go pomnożyła, ale, chyba nigdy, nie zaznała osobistego szczęścia. Amerykanie zawsze uważali ją za sprytną pokojówkę, która nie do końca uczciwie zdobyła fortunę. Polacy widzieli w niej zarozumiałą, rozkapryszoną milionerkę, która zazdrośnie strzegła swoich pieniędzy. Od dziś w „TK” – w kilku odcinkach – spróbujemy przybliżyć czytelnikom tę kontrowersyjną i enigmatyczną postać.

Barbara Piasecka urodziła się w 1937 r, na terenie dzisiejszej Białorusi. Od wczesnej młodości wiedziała, czego chce - pieniędzy i wolności. Równocześnie rozumiała, że w Polsce lat 60. XX w. tego nie osiągnie. Była najmłodszym z czworga dzieci Wojciecha i Pelagii Piaseckich, niezamożnych rolników ze Staniewicz w powiecie grodzieńskim. Jak pisze Ewa Winnicka w książce pt. „Milionerka, zagadka Barbary Piaseckiej Johnson”, jej dzieciństwo nie należało do łatwych: Jej mama miewa halucynacje, napady paranoi i gniewu, często kierowane przeciwko jedynej córce. Ona pomaga prowadzić jej dom. Raz podczas napadu furii matki słyszy, że nie była planowanym dzieckiem, że nikt jej nie chciał. Jest przeszkodą i darmozjadem. Twierdzi, że około piętnastego roku życia zaczynają się jej zdarzać wizje. Na przykład leży na łące pośród koniczyny. Jest głodna, tak jak jej cała rodzina. I wtedy słyszy głosy, które mówią, że powinna wyruszyć w świat i kupić wielkie dzieła sztuki, aby próbować pomóc zniewolonej Polsce.

~ Opracowała G.G. na podstawie tekstów: „Najbogatsze. Jak powstawały fortuny Polek?” Sławomira Kopra i „Milionerka, zagadka Barbary Piaseckiej Johnson” Ewy Winnickiej

Więcej w nr 24 (1483) 2022 r. „Tygodnika Kępińskiego”